Ölüm Adın Kalleş Olsun! Tüm Edebiyat Dostlarının Sağlığına!

Turgut Uyar, Edip Cansever, Cemal Süreya, Tomris Uyar ve birkaç arkadaşları her yıl mart ayının yirmi altısında toplanıp çok özel bir gün kutluyorlardı: “Ölmeme Günü”.

Her yıl 26 Martta eski Rumeli Hisarı Avcı Lokantası’na gidilir, yemek yenilir, içki içilir, şarkı söylenir, muhabbet edilir, şiirler okunurmuş.

Gecenin sonunda yeni bir içki şişesi alınır, üzerine bir sonraki “Ölmeme Günü” tarihi yazılır ve o tarihe gelindiğinde açılıp içilirmiş.

26 Mart 1985 son “Ölmeme Günü”dür.

22 Ağustos 1985’de Turgut Uyar’ın ölümünden sonra bir daha “Ölmeme Günü” kutlanmaz.”

“Ölmeme Günü – 26 Mart 1981”

Sol başta oturan tanınmıyor, sonra önden arkaya, Garson Erol, Can Yücel, Salim Şengil, Edip Cansever, Tomris Uyar, Muhteşem Sünter. Sağ taraf, arkadan öne, İsa Çelik (görünmüyor), Mehmet Can Köksal, Turgut Uyar, Dürnev Tunaseli, Nezihe Meriç, Ömer Uluç, Tunga Uyar.

•  
• Paylaş
• 
• 
• 
•