Filin Protez Bacak Mutluluğu10 sene ÖNCE
Filin Protez Bacak MutluluğuBir bebek doğdu mu, bir baba da doğar. Babalık duygusu bambaşkadır, yaşama sevinci kaynağıdır, sorumluluğu ağırdır. Var olma nedenidir, hayata sımsıkı bağlanmayı, vazgeçmemeyi, direnmeyi gerektirir.
Babalar, kendilerinden daha çok çocukları için yaşar ve onların geleceği için mücadele ederler…
Kendilerinin yaşayamadıklarını en azından çocukları yaşayabilsin, kendilerinin çektiği sıkıntıları çocukları çekmesin isterler.
Çocuklarına, özlenen çağdaş demokratik, yaşanabilir bir Türkiye bırakabilmek için mücadele eden tüm babaların Babalar Günü kutlu olsun.
“Hapisten çıktım. Yıl 950. Belki bir çocuğum gelecek dünyaya. Babalık zanaatının ne kadar zor bir zanaat haline geldiğini ilk defa anlıyorum.
Yavrum,
kız olursa tepeden tırnağa anasına benzesin istiyorum,
oğlan olursa, boyu posu bana.
Kız olursa elâ elâ baksın,
oğlan olursa maviş maviş.
Yavrum,
Kız olsun oğlan olsun,
kaç yaşında olursa olsun,
yavrum düşmesin istiyorum hapislere
güzelden, haklıdan, barıştan yana diye.
Fakat malûm,
kızım yahut oğlum,
gecikirse suların ışıması
dövüşeceksin
ve hattâ…
Yani haylice müşkül bir zanaatmış bizde bugün
babalık zanaatı da.”
NAZIM HİKMET
BEN HAYATTA EN ÇOK BABAMI SEVDİM
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bilmezdi ki oturduğumuz semti
Geldi mi de gidici-hep, hep acele işi!
Çağın en güzel gözlü maarif müfettişi
Atlastan bakardım nereye gitti
Öyle öyle ezberledim gurbeti
Sevinçten uçardım hasta oldum mu
40'ı geçerse ateş, çağrırlar İstanbul'a
Bir helalleşmek ister elbet, diğ'mi, oğluyla!
Tifoyken başardım bu aşk oyununu
Ohh dedim, göğsüne gömdüm burnumu
En son teftişine çıkana değin
Koştururken ardından o uçmaktaki devin
Daha başka tür aşklar, geniş sevdalar için
Açıldı nefesim, fikrim, canevim
Hayatta ben en çok babamı sevdim…
CAN YÜCEL
Fotoğraflar: Kamil Eryazar