Hava soğudu, 1 milyon 200 bin Suriyeli çocuk üşüyor!

İşte onlardan 15’inin yürek burkan fotoğraflı öyküleri… Suriye’deki içten savaştan kaçarak yeni bir yaşam umuduyla Ortadoğu ülkelerinden Avrupa’ya kadar yayılan mültecilerin onca zorlu yaşam koşullarına şimdi bir de soğuk v...

İşte onlardan 15’inin yürek burkan fotoğraflı öyküleri…

Suriye’deki içten savaştan kaçarak yeni bir yaşam umuduyla Ortadoğu ülkelerinden Avrupa’ya kadar yayılan mültecilerin onca zorlu yaşam koşullarına şimdi bir de soğuk ve yağışlar eklendi. Artık hayat çok daha zor, özellikle de çocuklar için…

En az 4 milyon Suriyeli göçmenin 1 milyon 200 binini, 12 yaşından küçük, uykusu çalınan geleceği belirsiz çocuklar oluşturuyor.

İsveçli fotomuhabiri Magnus Wenman, Avrupa ve Orta Doğu'da göçmenlerin bulunduğu yerlere giderek bu çocuklardan bazılarını görüntüledi. Onların korkularını, anlam veremedikleri bu savaşta geceleri nasıl uyuyamadıklarını, nasıl üşüdüklerini kısa belgesel öyküleriyle birlikte objektifinden bütün dünyaya gösterdi.

Lamar 5 yaşında…

Oyuncaklarını, topunu evde bıraktı. Konuşurken hep evinden bahsediyor. Yiyecek alabilmek için sattıkları evinden. Türkiye'de sınır geçtikten sonra Macaristan'a girebilmek için Sırbistan'a kadar geldi. Ancak Macaristan sınırı kapattığından Horgos’taki ormanda, korkmuş, üzgün ve soğuktan titreyerek bir battaniyenin içinde uyumaya çalışıyor.

Abdullah 5 yaşında…

Kan hastalığı var. Belgrad'daki tren istasyonunun dışında uyuyor. Kız kardeşinin, Daraa'da ölümüne şahit oldu. Halen şokta ve her gece kabus görüyor. Abdullah çok yorgun ve sağlığı iyi değil. Annesinin onu tedavi edecek ilaçları alacak parası yok.

Abdulkerim Addo 17 yaşında…

Atina'daki Omonoia Meydanı'nda uyuyor. Hiç parası yok. Son parasıyla Atina'ya giden feribota binmiş. Suriye'deki annesine ulaşmaya çalışmış, telefonla bunu başarmış. Ancak annesine şu an sokakta yattığını anlatamamış. Kendisi için endişelenmesini istemiyor. İki şeyin hayalini kuruyor. Bir yatakta uyuyabilmek ve kardeşine sarılabilmek.

Ahmet 7 yaşında…

Macaristan sınırında yerde uyuyor. Idlib'deki evleri bir bomba tarafından imha edilmiş. Bir şarapnel parçası kafasına isabet etmiş ancak şans eseri hayatta kalmış. Küçük kardeşi o kadar şanslı değilmiş. Şimdi kendi gibi binler birlikte Macaristan sınırında bekliyor. Otobüs durağında, yolda, ormanda uyuyor.

Ahmet 6 yaşında…

Ahmet uyandığında gece yarısını biraz geçmişti. Çimlerde yattığını fark etti. Ailesiyle birlikte Macaristan sınırına yürüyerek gelmiş. Kocaman bir yüreği var ama akşamları gizlice ağlıyor.

Fara 2 yaşında…

Ürdün'de Azraq'ta yattığında bir türlü uyuyamıyor. Futbolu seviyor. Babası onun için kağıttan toplar yapıyor. Ama çabuk dağılıyor bu toplar. Babası pes etmiyor yeniden yapıyor. 9 yaşındaki kardeşi Tisam ve babasıyla birlikte her gün yarın eve gidebilir miyiz umuduyla uyumaya çalışıyor.

İman 2 yaşında…

Ürdün Azraq'ta bir hastane yatağında uyuyor. Zatürre ve göğsünde enfeksiyon var. Hastanedeki 3. günü bugün. Zamanının çoğunu hastalığı nedeniyle uyuyarak geçiriyor. Uyandığında çok neşeli, ama çabuk yoruluyor. Kumlarla oynamayı seviyor.

Mehdi 1,5 yaşında…

Macaristan sınırında yaşıyor. Bir buçuk yıllık ömründe tek gördüğü şey savaş ve kaçış. Uyudu mu derin bir uykuya dalıyor. Hemen yanı başında diğer göçmenler polisin sıktığı suya direnmeye, göz yaşartıcı gaza dayanmaya çalışırken o her şeyden habersiz derin derin uyuyor.

Maram 8 yaşında…

Ürdün'ün başkenti Amman'da kalıyor. Evlerine roket isabet ettiğinde tam da okuldan dönüyordu. Çatıdan bir parça kafasına düştü. Annesi onu hastaneye yetiştirdi. Kafa travması geçirmişti. İlk 11 gün komada kaldı. Şimdi komadan çıktı ancak halen konuşamıyor. Nedeni ise çenesinin kırılmış olması.

Muhammed 13 yaşında…

Nizip'te bir hastanede kolundaki serumla uzaklara dalmış, belki de eski günlerini düşünüyor. Halep'teki evinden ayrılmak zorunda kalmış. Mahallesindeki binaların bir bir havaya uçurulduğuna şahit olmuş. Artık tek hayali bir mimar olmak.

Ralia 7, Rahaf 13 yaşında…

Lübnan'ın başkeni Beyrut'ta sokaklarda uyuyorlar. Şam'dan gelmişler anneleri ve kardeşleri bir el bombası patlaması yüzünden hayatlarını kaybetmiş. Babaları yanlarında. Ancak 1 yıldır sokaktalar. Uyumak çok zor onlar için.

Moyad 5 yaşında…

Amman'da bir hastanede kalıyor. Annesiyle birlikte ıspanaklı börek için lazım olan unu almak için sokağa çıkıyorlar. Bir taksinin yanından geçerken taksiye yerleştirilmiş bomba infilak ediyor. Moyad'ın annesi orada ölüyor. Bir şarapnel parçası Moyad'ın kafasına ve sırtına isabet ediyor. Ürdün'e getiriliyor. Halen tedavisi sürüyor.

Tamam 5 yaşında…

Azraq'ta kalıyor. Her gece yastığına sıkıca yapışıp korkmuş bir şekilde sessizce ağlıyor. İki yıldır evinden uzakta uyumaya çalışıyor.

Walaa 5 yaşında…

Eve gitmek istiyor. Halep'teki odasına gitmek istiyor. Uyku zamanı geldiğinde evdeyken hiç ağlamadığını söylüyor. Ancak Dar-el-las'taki mülteci kampında her gece ağlıyor. Çok korkuyor. Geceleri çok karanlık.

Şam, 1 yaşında…

Macaristan sınırında annesinin kollarında uyuyor. Birkaç metre ötedeki Avrupa'yla aralarında demir bir kapı var. Avusturya'ya götürülen göçmenlerden sadece bir gün sonra buraya ulaşmışlar. 1 gün çok geç olmuş onlar için.