TIME Dergisi, Bülent Kılıç’ı Yılın Fotoğrafçısı Seçti10 sene ÖNCE
TIME Dergisi, Bülent Kılıç’ı Yılın Fotoğrafçısı SeçtiBu acıyı anlatabilecek sözcük yok!
Soma’daki Türkiye’nin en büyük maden faciasının üzerinden beş gün geçti. Hayatını kaybedenlerin sayısı 301, kurtulanların sayısı ise 486 olarak açıklandı. Arama – kurtarma çalışmalarına son verildi.
Çocukları için çalışıyorlardı…
Haberlere yansıyan yürek burkan bilgilere göre, kimi işitme engelli çocuğuna işitme cihazı alabilmek, kimi okul taksitini ödeyebilmek, kimi bir ay sonra karne getirecek çocuğunun çok istediği bisikleti ya da bilgisayarı alabilmek, kimi de hamile eşinin dünyaya getireceği bebesinin geleceği için inmişti yeraltına…
Facia sonrasında yüzlerce çocuk yetim kaldı. Bir ömür boyu bu acıyla yaşayacaklar.
Hayatını kaybeden işçilerden biri “oğluma iyi bakın” yazmış avucunun içine…
Ocak içerisinde ölüm anının yaklaştığını hisseden emekçiler, birbirlerine ‘kim kurtulursa çocuklarımız onlara emanet’ diye vasiyet etmişler.
Babasının öldüğünü öğrenen bir çocuk, ‘keşke gelirken yumurta almasını istemeseydim” diye ağlamış.
Facia bölgesinden gelen madenci çocuklarının babalarının cenazeleri başındaki içler acısı fotoğrafları herkesin yüreğini dağladı.
Bu acıyı anlatabilecek sözcük yok!
Artık devletten bir şey beklemiyoruz! Türk halkı ve sivil toplum kuruluşları bu yavrulara sahip çıkmalı.
MADENCİ ÇOCUĞU
Ben madenci çocuğuyum
Özlemle beklerim
Yüreğimde diken diken
Sevdiklerimi kaybetme korkusu
Ben madenci çocuğuyum
Uykularımda gezerim
Kömür tozu tarlalarda nedendir bilmem
Çiçekler açmıyor burada…
Ben madenci çocuğuyum
Vardiya bitimi
Uzun uzun çalarken ziller
Hemen fırlarım
Koşarım karşılamaya
Ağır ağır çıkarız evin yokuşunu onlarla
Elleri kapkara, yüzü kapkara
Sildikleri zaman
Karanlık bir bulut yükselir
Karışır mavilere…
Bizim buralar
Benzemez sizin oralara
Biz oynarken bahçede
Tam altımızda derinlerde
Sıcağı çıkarır babalarımız
Babam yüzü ışıl ışıl
Ocak yutarken görün onları
Hele bir de kusarken…
Öksürüklerle aksırıklarla
Çıkarlarken bakın onlara
Yaşamı görün
Ölüm korkusunu
Yaşamanın sevincini
Kapkara yüzlerinde
Beyaz tebeşirle yazılmışçasına
Okursunuz açık açık…
Ben madenci çocuğuyum
Ben madenci çocuğuyum
Soğuk, karanlık dehlizlerden
Ateşi çıkarır babalarımız…
Derya Altıntren